Czy warto organizować dni walki z depresją?

kwi 23, 2024

Depresja to jedno z najczęściej spotykanych zaburzeń psychicznych na świecie. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyka ona około 300 milionów ludzi na całym globie. Tak przytłaczająca statystyka sprawia, że uznaje się ją za chorobę cywilizacyjną XXI wieku.

Mimo, że występuje tak często i tak znacząco wpływa na jakość życia osób nią osób dotkniętych, to nadal w naszym społeczeństwie pokutuje bardzo szkodliwe przekonanie na jej temat, że wystarczy „wziąć się w garść”, „przestać narzekać”, „zobaczyć jak to inni mają gorzej” i „zabrać się do pracy, a zaraz wszystkie objawy miną”.

Czy na pewno tak się stanie?

Czy osobie, która złamała nogę poradzimy aby wzięła się do pracy, to objawy złamania miną? Czy osobie chorującej na cukrzycę odważymy się powiedzieć, żeby wzięła się w garść i siłą woli sprawiła, aby jej organizm zaczął funkcjonować normalnie? Takich rad na szczęście nikt nie udziela.

Niestety, osoby posiadające objawy depresji nierzadko takie rady mogą usłyszeć. Wystarczy przejrzeć fora internetowe, gdzie całkiem liczne grupy osób starają się dowieść, że depresja to tylko wymówka.

Tymczasem depresja to choroba. Dowodem na to jest fakt, że badania kliniczne wyraźnie ukazują różnice w czynnościach i strukturze mózgu u osób zdrowych w porównaniu do tych ze zdiagnozowaną depresją.

Mało tego, nieleczona depresja potrafi być chorobą śmiertelną!

Co sprawia, ze chorujemy na depresję?

To pytanie wciąż pozostaje bez jednoznacznej odpowiedzi. Wśród przyczyn choroby wymienia się czynniki biologiczne, genetyczne, psychologiczne czy społeczne.

Jedna z naukowych hipotez wskazuje jako przyczynę brak równowagi chemicznej w mózgu związanej z zaburzeniem wytwarzania neuroprzekaźników takich jak serotonina, noradrenalina i dopamina, których niedobór może prowadzić właśnie do depresji. Ten brak równowagi chemicznej w naszym układzie nerwowym, może skutkować w codziennym funkcjonowaniu człowieka następującymi objawami:

  • Obniżony nastrój, przez większą część dnia (szczególnie rano)
  • Trudności w koncentracji i zapamiętywaniu (nawet prostych rzeczy)
  • Zmniejszenie energii życiowej (powodujące ograniczanie swoich aktywności życiowych)
  • Poczucie ciągłego zmęczenia (nie ustającego nawet po dłuższym odpoczynku)
  • Utrata zdolności do odczuwania przyjemności i radości – tzw. anhedonia (wycofywanie się z lubianych dotychczas aktywności czy relacji towarzyskich)
  • Trudności w podejmowaniu nawet prostych decyzji (nawet takich jak np. udział w spotkaniu)
  • Zaburzenia snu – wybudzanie się przedwcześnie, trudności z zasypianiem lub zwiększona potrzeba snu
  • Zaburzenie apetytu – może wystąpić zarówno nadmierny apetyt jak i jego brak
  • Niska samoocena i uczucie bycia bezwartościowym
  • Poczucie winy
  • Pesymistyczne myśli na swój temat oraz swojej przyszłości
  • I na szczycie tej piramidy – myśli samobójcze i/lub uporczywe myśli o śmierci;

Warto wiedzieć, że objawy depresji mogą być różne u różnych osób. Niektórzy doświadczają chronicznego uczucia smutku, innych dotykają silne wahania nastroju. Depresji często towarzyszą także lęki, poczucie winy czy wymieniona w powyższych w objawach trudność w koncentracji. Często osoba dotknięta tym problemem traci zainteresowanie dotychczas ulubionymi aktywnościami czy też wyizolowuje się od rodziny i przyjaciół.

Długotrwale utrzymujące się objawy prowadzą do realnego cierpienia osoby chorej, które w pewnym momencie może stać się nie do wytrzymania, tak bardzo, że chory postanawia popełnić samobójstwo.
Jak można wesprzeć osoby dotknięte tą chorobą?

Pomimo, że depresja jest poważnym schorzeniem, warto pamiętać, że można ją wyleczyć. Ważne jest, aby szukać pomocy u specjalistów, takich jak psycholog – psychoterapeuta czy psychiatra. Terapia farmakologiczna, w połączeniu z psychoterapią mogą w znacznym stopniu poprawić stan pacjenta.
Zachęćmy więc bliską nam osobę, przejawiającą oznaki depresji do szukania profesjonalnej pomocy
i zaoferujmy pomoc w znalezieniu odpowiednich specjalistów.

Bądźmy obecni i dajmy jej znać, że jesteśmy gotowi wysłuchać jej myśli i uczuć. Okazujmy empatię i unikajmy oceniania. Pamiętajmy, że depresja to choroba, a nie wynik słabości psychicznej.
Możemy pomóc osobie w depresji w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak przygotowanie posiłków czy sprzątanie. Te proste czynności mogą być dla niej przytłaczające, więc pomoc w ich wykonaniu będzie wartościowa. Bądźmy cierpliwi, uzdrawianie z depresji wymaga czasu i pracy.
Dbajmy też o własne zdrowie psychiczne, gdy pomagamy osobie w depresji. Rozmawiajmy o swoich uczuciach i doświadczeniach z kimś bliskim. To ważne aby znaleźć również wsparcie osobiste lub terapeutyczne dla siebie, aby nie przeciążyć się emocjonalnie.

Zanim doświadczymy depresji

Spróbujmy czasem spojrzeć z dystansu na nasze ambitne cele do zrealizowania, kredyty do spłacenia, awanse do uzyskania, sukcesy do osiągnięcia i tempo życia jakim żyjemy. Ujrzymy wtedy wyraźniej czy to co planujemy i robimy rzeczywiście przynosi nam korzyść, radość i poczucie spełnienia?
Czy też może realizując nasze zamiary niedosypiamy, przeżywamy ogromy stres i frustrację, mało tak naprawdę dbamy o nasz dobrostan? Zadajmy sobie pytanie, kiedy ostatnio czułem/czułam się szczęśliwy/a i zrelaksowany/a?

Jeśli nie umiemy takiego momentu przywołać w pamięci lub wydaje się on nam mglistym wspomnieniem to znak, że czas coś zmienić w naszym podejściu do siebie samych.

Przeciążenie psychiczne i fizyczne, brak balansu w życiu pomiędzy pracą a odpoczynkiem, brak życzliwych ludzi w naszym otoczeniu to nie tylko droga do ogromnego zmęczenia, wypalenia zawodowego czy frustracji – ale to też droga do depresji.

Pamiętajmy – depresja może dotknąć każdego z nas!

Dlatego tak ważne jest poszerzanie świadomości społecznej poprzez edukację jaką niesie między innymi organizowanie właśnie takich dni jak ŚWATOWY DZIEŃ WALKI DEPRESJIĄ, aby powtarzając, być może dla jednych do znudzenia, dla innych po raz pierwszy – podkreślmy, że depresja to choroba! Choroba naszej duszy i ciała. Choroba naszego układu nerwowego, który przeciążony nadmiarem bodźców – myśli i wydarzeń, przestaje funkcjonować w sposób prawidłowy. Badania kliniczne wykazały, że zaburzenia depresyjne bardzo często występują równocześnie z chorobami somatycznymi, takimi, jak np. nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz choroby neurologiczne.

Wiedząc więc jakie skutki może wywołać nasz zabiegany tryb życia starajmy się stosować profilaktykę, która może przybrać bardzo prostą i niejednokrotnie bardzo przyjemną dla nas postać w formie kontaktów z bliskimi i serdecznymi nam osobami; odpowiedniej ilości odpoczynku. Sprawdzaniu swojego stanu zdrowia, poprzez badania profilaktyczne. Sprawianiu sobie drobnych przyjemności każdego dnia, życzliwego podejścia do świata i ludzi czy kontaktu z naturą, która w sposób niemożliwy do przecenienia potrafi przynieść nam odpoczynek i ukojenie.

Dbajmy zatem o siebie każdego dnia!

Przydatne linki i telefony zaufania:

https://depresja.org/gdzie-szukac-pomocy/
https://forumprzeciwdepresji.pl/wazne-telefony-antydepresyjne

ITAKA – Antydepresyjny telefon zaufania
tel. 22 484 88 01

Barbara Kanak

Zobacz także

Wsparcie dla powodzian!

Wsparcie dla powodzian!

Powódź 2024 to tragedia dla wielu Polskich domów. Jako Fundacja, chcemy pomóc ofiarom powodzi. Na naszej stronie      w zakładce "Wspieram" można dokonywać wpłat. Darowizny, które zostaną przekazane Fundacji między 16.09.2024r.       a 23.09.2024r. zostaną przekazane...

Budowanie EkoNawyków!

Budowanie EkoNawyków!

Mamy przyjemność być Partnerami Ekowystawy w Opolu! Ekoeksperymentarium stworzyło miejsce doświadczania zachowań proekologicznych w domu. Dzieci na wstawię mają możliwość nauczenia się jak być bardziej ekologicznym we własnym domu! Mogą sprawdzić jak to zrobić w...

Zjeść czy nie zjeść?  – zaburzenia odżywiania wśród Nastolatków

Zjeść czy nie zjeść? – zaburzenia odżywiania wśród Nastolatków

Zaburzenia odżywiania wśród Nastolatków   Zaburzenia odżywiania należą do grupy zaburzeń psychicznych polegających na nieprawidłowych zachowaniach żywieniowych. Chociaż mogą one wystąpić niemal w każdym wieku, to jednak szczyt zachorowania obserwujemy głównie w wieku...

Skip to content